Do liter matek są zaliczane trzy – Alef (Aleph), której wartość liczbowa wynosi 1; Mem, 40; Szin (Shin), 300. One, jako pierwobytne substancje, tworzą cały kosmos.

Alef to otwarte usta i tchnienie; jest wymawiana przy nie funkcjonującym oddechu i przypisuje się jej element powietrza. Symbolizuje porę jesienną i zimową oraz piersi, język, umiarkowanie, rozejm; atmosfera i kierunek pomiędzy górą a dołem.

Mem ma zamknięte usta, jak w wodzie; należy do niemych dźwięków, których wymowie nie towarzyszy żaden wyraźny dźwięk, a przypisuje się jej element wody. To zima oraz żołądek, zimno, milczenie, zasługi; ziemia i kierunek w dół.

Szin z kolei należy do syczących; to aktywność języka, mieszcząca w sobie skalę win, elementem jest ogień, gorąco. Wskazuje na lato i głowę, odpowiada jej niebo, kierunek w górę.

Przedstawiają one wizje podziału dwudziestu dwóch liter alfabetu hebrajskiego. Niebiosa zostały utworzone z ognia, ziemia z wody, a powietrze powstało z połączenia ognia i wody, albowiem wiatr jest czynnikiem pośrednim. Warto jeszcze zwrócić uwagę na fakt, że liczba 22 redukuje się do 4, co oznacza, iż litery mają swój ostateczny fundament w czterech żywiołach.