Niebieski ⇒ reprezentuje siłę duchową. Jest głęboki, mocny, czysty, pasywny, niematerialny. Jest to kolor próżni kosmicznej, nieba, nocy, marzenia, snu, nieświadomości. Symbolizuje nieskończoność, duchowość, wzniosłe pragnienia, wieczność, czystość, uczuciowość, wrażliwość. Jest to także kolor depresji, ucieczki w świat nierealny. Obie te interpretacje nie muszą się wykluczać: poszukiwania w sferze duchowej często rozbudzają lub są wywoływane przez niepokój płynący z podświadomości.
Czerwony ⇒ wibrujący, gorący, ekscytujący, dynamiczny, aktywny, jest wyrazem życia, tak jak ogień albo krew tętniąca w żyłach. Ale krew w zetknięciu z powietrzem zmienia kolor na czarny. Dlatego też kolor czerwony w Tarocie musi być ukryty pod niebieską szatą, jak u Cesarzowej czy Kapłanki. Jeżeli nie jest ukryty, informuje o niebezpieczeństwie, o zranieniu, ślepej namiętności, niekontrolowanej mocy. Ciemnoczerwony jest tajemniczy, związany z nocą, ma znaczenie sekretne, a nawet sakralne. Jest to kolor serca, libido, a także świadomości ezoterycznej. Kolor ciemnoczerwony jest też kolorem symbolicznej śmierci.
Zielony ⇒ uspokajający, wzmacniający, orzeźwiający, jest przede wszystkim kolorem ziemskim. Jest to kolor wegetacji roślinnej, pierwotnych wód i matczynego łona natury. Powstaje ze zmieszania koloru niebieskiego z żółtym. Reprezentuje surową i ekspansywną energię, nieprzeniknione głębie siły natury, dojrzewanie roślin i wieczne odradzanie się drzew – symboli ludzkości. Posiadający wszystkie właściwości przypisywane młodości i naturze, zielony kolor jest niezbędny dla utrzymania wewnętrznej równowagi człowieka.
Żółty ⇒ ciepły, ekspansywny, płomienny, czasem oślepiający, jest kolorem złota, słońca, światła, dojrzałego zboża, miodu, siły mentalnej. Złoto, symbol wiecznego życia, kolor esencji boskiej, używany jest do malowania symboli wszystkich bóstw słonecznych. Obecny jest w złocie krzyża i kielicha, w aureoli świętych. Symbolizuje dojrzewanie, transformację w dziedzinie pracy materialnej lub duchowej.
Różowy ⇒ w Tarocie jest to róż cielisty, blady, jakby oczyszczony solidną domieszką białego. Kolor ten symbolizuje istotę ludzką, oddalającą się od swej zwierzęcej natury (ciemnoróżowy) w stronę boskości. Blady róż nadaje elementom obrazu aspekt duchowy. Wszystkie elementy różowe są ożywione, składają się z komórek, które rozmnażają się, rozrastają, umierają, znowu odradzają, niezależnie czy jest to tron Cesarzowej, stół Maga, Wieża czy hermafrodyta Świata.
Biały ⇒ jest kolorem kandydatów, którzy mają przejść egzamin: przystępujących do komunii, nowicjuszek mających zostać zakonnicami, wstępujących w związek małżeński, a także umierających. Symbolizuje przejście z jednego stanu do drugiego. Jest to również kolor świtu, narodzin, niewinności, dziewictwa, kruchości i stanu tymczasowości. Jest to kolor czysty, neutralny, pasywny, oznacza, że nic jeszcze nie zostało dokonane. Przygotowuje do ceremonii towarzyszącej przemianie.
Czarny ⇒ kolor nocy, śmierci, wdowieństwa przepastnej głębi, mgieł, jaskiń, nieświadomości, ale również żyznej ziemi Egiptu – Al khemia (której nazwa, według osiemnastowiecznej etymologii użyczyła imienia alchemii). Kolor czarny symbolizuje pierwotny chaos, wnętrze ziemi, przepastny zbiornik życia. Jest synonimem bolesnych prób i przeobrażenia, a więc płodności.

Tarot marsylski, Helena Starowieyska