Zwane także zwykłymi. Są to:

• He, 5, podstawa widzenia;
• Waw (Vau), 6, podstawa słyszenia;
• Zain, 7, podstawa powonienia;
• Het (Cheth), 8, podstawa mówienia;
• Tet (Teth), 9,podstawa smaku i trawienia;
• Jod, 10, podstawa miłości zmysłowej;
• Lamed, 30, podstawa aktywności;
• Nun, 50, podstawa ruchu;
• Samek, 60, podstawa gniewu;
• Ain, 70, podstawa wesołości;
• Cade (Tzade), 90, podstawa wyobraźni;
• Kof (Qoph), 100, podstawa snu.

Jak widać, odpowiadają one pełnemu zakresowi doznań zmysłowych człowieka. Jednocześnie zostały im przypisane cztery kardynalne kierunki oraz tyleż pośrednich, gdyż wyraża to istnienie dwóch przestrzeni – kolejne cztery litery są przypisane do kierunków w przestrzeni trójwymiarowej. Oznacza to zarazem, przestrzeń, która pierwotnie ma dwa wymiary (długość oraz szerokość) może się zwijać i rozwijać. Tu jest ukryta informacja, iż kabalistycznie pojmowana grawitacja zależy od rodzaju przestrzeni. Jeżeli jeszcze uwzględnimy, że sformułowanie wysokość odnosi się do makrokosmosu – czyli do różnych zmysłów i sposobów funkcjonowania w ludzkim ciele – to wówczas okaże się, iż człowiek jest intymnie związany z wszechświatem. Pojedyncze litery są również związane z dwunastoma znakami Zodiaku, które – podobnie jak to miało miejsce w przypadku liter podwójnych – także zostały opieczętowane Imionami Bożymi, rozwiniętymi z JHVH, Tetragrammatonu. Imiona te mają zastosowanie w magii talizmatycznej oraz obrzędowej (ceremonialnej) i tajemnej astrologii. Dzięki nim osiąga się efekty mocy. W ręku wtajemniczonego są kluczem, otwierającym bramy świata duchów. W niektórych źródłach literze Jod jest przypisane działanie i bezczynność, a Lamed – miłość zmysłowa.